Soms zijn er van die dagen.
Geen besef van tijd.
Ik beleef alles met vlagen.
Met mezelf in strijd.
De wereld die door raast.
Ik blijf even staan.
Even geen haast.
Ik kijk naar boven naar de maan.
Mooi rond is ze vannacht.
Net zo mooi als de zon.
Haar helder licht straalt met volle kracht.
Ik zou haar omarmen als ik kon.
Ik besef weer hoe nietig klein wij eigenlijk zijn.
Ons aardbolletje, planeet aarde.
Voor het heelal 13 in 1 dozijn.
Voor ons van grote waarde.
