Ik schreeuw, zit klem.
Spreek uit maar wordt niet begrepen.
Hoort niemand mijn stem.
Negeer ik kaders en strepen.
Als geroep in de woestijn.
Waar niemand me kan horen.
Verslagen door angst en pijn.
Voel ik me alleen, verloren.
Plannen worden gesmeed.
Het duurt dagen, weken.
Maar is het niet in één keer beet.
Is ze al weer uitgekeken.
Doelloos, voelt soms het leven.
Met veel strijd en tegenslag.
Maar alles is snel weer vergeven.
Zolang ik blijven schrijven mag.
