
Vol voor gaan
Misschien deed het pijn.
Maar ik ben er wel vol voor gegaan.
Het maakt niet uit hoe groot het zal zijn.
Ik ben voor mijn eigen mening gaan staan.
Droom over de toekomst,
leer van het verleden,
maar leef in het heden.© Luc Langen
Misschien deed het pijn.
Maar ik ben er wel vol voor gegaan.
Het maakt niet uit hoe groot het zal zijn.
Ik ben voor mijn eigen mening gaan staan.
Misschien wordt het niets.
Een illusie of een mooie droom.
Of toch wel iets.
Maar de reactie nogal sloom.
Lijstjes in mijn hoofd.
Dingen die ik wil doen.
Soms niet vooruit.
Maar proberen, uit goed fatsoen.
Dingen die er waren,
dingen die er zijn.
Soms worden ze groter,
vaak blijven ze klein.
Ik brand een kaarsje, voor allen die strijden.
Ik brand een kaarsje, voor allen die lijden.
Een voor de hoop op een betere tijd.
Steek er nog een aan, voor de vrijheid.
Dagen tellen, de tijd gaat voorbij.
Zet ik streepjes op een rij.
Dagen tellen, schrijf op al mijn vragen.
Het zijn er al veel maar wil niet klagen.
Eindeloos verlangen.
Altijd willen zijn in het moment.
Als spieren die verlammen.
Blijven staan, wees een vent.
Tranen van geluk.
Lachen na verdriet.
Breekbaar maar niet stuk.
Makkelijk is het niet.
Alles lijkt verdoofd.
De stemmen weer geteld.
Doen wat men beloofd.
Zonder tegenzin de drank besteld.
Alles is een grote afleiding.
Tot duidelijk is, wat ik aan het doen ben.
Laat ik me meegaan met de deining.
In de frisse wind, voel ik me weer zen.
Door de zon beschenen.
De stralen van haar licht.
Wolken net verdwenen.
De zon in mijn gezicht.
Ik heb vandaag weer wat geschreven.
Het was op zo’n stil moment.
Er was niets te beleven.
Maar ik was in mijn element.