Donkere dagen
Donkere dagen.
Vroeg donker, laat licht.
Laat ze maar klagen.
Ik kijk vooruit, al is er weinig zicht.
Droom over de toekomst,
leer van het verleden,
maar leef in het heden.© Luc Langen
Donkere dagen.
Vroeg donker, laat licht.
Laat ze maar klagen.
Ik kijk vooruit, al is er weinig zicht.
Niet alleen naar gister kijken.
Proberen in het nu te leven.
Niet het verleden ontwijken.
Of alles vast laten kleven.
Woorden ze fluisteren.
Zweven door de lucht.
Ik probeer te luisteren.
Adem in en zucht.
Ik kan gaan zitten treuren.
Weg gedoken in een hoek.
Maar dat gaat niet gebeuren.
Ik ga zelf wel op zoek.
Ik ben gekomen om te kijken.
Gegaan om niet te zien.
Om niet te vergelijken.
Of dat jij wel krijgt, wat ik verdien.
Ik doe wat ik kan,
al was ik het wel of niet van plan.
Ik ben wie ik wil zijn,
maar blijft nietig klein.
Als ik tijd kon kopen.
Kocht ik dagen aan elkaar.
Ging ik wat minder hard lopen.
Kreeg ik makkelijker alles klaar.
Oordeel vooral gelijk.
Het liefst zonder te denken.
Het maakt toch niet uit wie er kijkt.
Wat fijn om mensen te krenken.
Veel komt en gaat met de wind.
Ik blijf mezelf dingen afvragen.
Wordt ouder maar blijf een beetje kind.
Ook als herinneringen vervagen.
Het is stil op straat.
Maar de wind houd de wacht.
Fileert de dag tot op de graat.
Morgen anders dan verwacht.
We waren allemaal heel moe.
Maar voldaan in bed gekropen.
Het was niet veel gedoe.
We hadden goed door gelopen.
Even niet denkend aan morgen.
Even niets hoeven doen.
Maak je geen zorgen.
Geniet van blauwe lucht en het groen.