Ik heb een klein gedichtje.
Heb niet veel te vertellen.
Maar hoop op een lach op jou gezichtje.
Waarvan je het waarom niet uit kunt leggen.
Ik schrijf over jou.
Haal de maan en sterrenhemel erbij.
Maar ook de zon met luchten zo blauw.
Daar in het groene gras, daar liggen wij.
Jij hebt de hele nacht, ik eigenlijk weinig tijd.
Als ik ontwaak ben ik je weer kwijt.
Ik moet zo weer gaan, jij bent weg als de wekker gaat.
Terug in dromenland, hoop ik dat je weer voor me staat.
